اندیشکده یقین
اندیشکده‌ی یقین، به عنوان مرکز بررسی‌های دکترینال، نخستین اندیشکده در ایران است که به عنوان یک نهاد عمومی تصمیم‌ساز، در رقابت با نهادهای رسمی تصمیم‌سازی و چاره‌اندیشی را از انحصار این نهادها خارج ساخت. اندیشکده یقین به ریاست حسن عباسی فعالیت خود را از سال 1379 آغاز کرد. تلاش اندیشکده‌ی یقین این بوده است که برای رقابتی کردن تصمیم‌سازی در سطح استراتژیک و در دامنه‌های زمانی بلندمدت، تفکر استراتژیک را از محافل آکادمیک رسمی به میان توده‌ی مردم به ویژه جوانان کشانده و انحصار آموزشی آن را بزداید. باور عمومی در اندیشکده‌ی یقین این است که اگر سواد تصمیم‌سازی و بینش استراتژیک توده‌ی مردم به ویژه جوانان، ترفیع و ارتقاء یابد، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری به حقیقت نزدیک می‌شود و انحراف‌ها سیاست‌گذاری کنونی در کشور، به حداقل می‌رسد. رسالت «غنی‌سازی تصمیم و چاره» در سطح ملی، موجب شد که اندیشکده‌ی یقین در چهار حوزه‌ی به هم‌پیوسته‌ی کلی، فعالیت خود را سامان دهد: حوزه‌ی تولید علم، حوزه تعلیم و تربیت استراتژیک رسمی، حوزه‌ی تصمیم‌سازی، حوزه‌ی تعلیم و تربیت استراتژیک عمومی.