به گزارش «روابط عمومی جشنواره عمار» به نقل. از ندای اصفهان، گرچه موضوع. محوری این فیلم مسئله مدافعین حرم است.

اما می بینیم دوربین کارگردان. به جای تمرکز بر اشک ها و آه ها و اضطراب های.

ناشی از بی خبری از سرنوشت. رزمنده داخل جبهه، انرژی. خود را برای نشان دادن و پر و بال دادن. به جهان پسربچه ای دوازده سیزده ساله صرف می کند. بسیاری اوقات کارگردانِ مکتبی، زمانی که می خواهد. از چیزی حرف بزند که به نظرش باید حرف بزند. آنقدر درگیر اصل حرفش می شود. و آنقدر صریح بیان می کند. که مخاطب دل زده می شود.

آنگاه است که تمام تلاش او برای رساندن. پیامی مهم، نتیجه اش می شود.

ساختن فیلمی که بیشتر به شعاری تصویری شبیه است. و این درد بسیاری از آثار دغدغه مند حوزه انقلاب اسلامی است. خالقان این گونه آثار با صداقت و سادگی و البته دلسوزی حرفی مهم دارند. اما چون بر ظرائف بیان سینمایی و نحوه صحیح. داستان گویی اغلب واقف نیستند پس نتیجه عکس می گیرند. فیلم کوتاه «سلام» به کارگردانی محمدرضا حاجی غلامی نمونه ای است.

برای تلاش در خلاف جهتی که بالا اشاره شد.

این فیلم به مسئله ای می پردازد. که در قشر انقلابی بسیار با اهمیت است. یعنی مسئله دفاع از حرم و کسانی که در این راه می روند. و کسانی که از پسشان می مانند و قرار است. رنجی یا دردی از قِبَل فقدان عزیزی تحمل کنند.

این موضوعِ بسیار با اهمیت چنانچه ذره ای بی دقتی در پرداختش شود.

به بلای بسیاری دیگر از فیلم های دغدغه محور دچار می شود. و وجهه ارتباط با مخاطب را از دست می داد. اما هوشمندی سازنده از این امر جلوگیری کرد. و شاهد اثری متفاوت در این زمینه هستیم.