«آقا مصطفی» یا «سید ابراهیم»

«مصطفی صدرزاده» جوانی است که با همه علاقه‌ها و استعدادهایش، تصمیم می‌گیرد برای خدا کار کند. او این را با عنوان کار فرهنگی، در مسجد و پایگاه بسیج محله، شروع می‌کند و تلاش هایش در این مسیر باعث می‌شود در نهایت به نتیجه ای که می‌خواهد برسد و چه چیزی بهتر از شهادت! « مصطفی» تاسوعای سال ۹۴، در مبارزه با داعش در سوریه، به رفقای شهیدش می‌پیوندد. تلاش های خالصانه او باعث می‌شود هر چه دیگران را عوض می‌کند، خودش را پیدا کند. انتخاب هایش درست است، حتی آنجایی که از شغلی به شغل دیگر می‌رود. او به دنبال این است تا در جای خودش قرار بگیرد؛ شاید جایی مثل یک پایگاه بسیج یا یک مسجد.

«مصطفی» این را درک کرده که اگر می خواهد در این راه موفق شود، باید با دل کار کند. او می‌خواهد همان جا باشد که خدا می‌خواهد. یک آهن‌ربا چه کار می‌کند؟ « مصطفی» همین کار را با بچه‌های مردم می‌کند.

مستند« آقا مصطفی» روایتی صمیمی از زبان دوستان و هم محله‌ای های شهید صدرزاده است که در نبرد با داعش نام جهادی «سید ابراهیم» را برای خود انتخاب کرده بود. «آقا مصطفی» یک نقشه با مسیرهای تکراری نیست. خاص است؛ چون طراح آن با تلاش زیاد آن را بدست آورده. شاید قبلاً خودش این راه را رفته و این بار می‌خواهد دیگران را هم با خود همراه ‌کند. در فیلم او را گاهی پدری می‌بینیم که رفتن یا نرفتن فرزندش به مدرسه برایش مهم است و گاهی مادری دلسوز که نگران است مبادا فرزندش یک شب گرسنه به خواب برود. بی‌علت نیست که در جریان مستند، او به بچه های دور و برش می‌گوید « بچه گربه ها». او حتی نسبت به هم‌سن‌های خودش هم این حس را دارد، حس یک مادر به فرزند؛ می‌خواهد هر کاری که از دستش بر می آید برایشان انجام دهد. او نسبت به دیگران ایثار می‌کند؛ مثلاً نسبت به « سید مجید»، یکی از خراب کارهای محله که می‌گوید: من با آقا مصطفی، مجید دیگری شدم.

در هر کاری رسیدن به نتیجه مطلوب زحمت زیادی می‌خواهد؛ چون رسیدن به هدف ارزش آن را دارد. آن نتیجه شیرین می‌‌تواند کودک و نوجوانی باشد که در نهایت به خاطر مراقبت تبدیل به جوان پر توان، مومن و پاک شده‌اند. مستند« آقا مصطفی» یک الگو به مخاطب  ارائه می‌کند. مثلاً شهید« ابراهیم هادی» که شهید« صدر زاده» این مرام و معرفت را از او یاد گرفته، ادا در نمی‌آورد و همین یکی‌بودنش قلب‌ها را جذب می‌کند.

«مستند آقا مصطفی» برگرفته از خاطرات دوستان، هم محله‌ای ها، و نزدیکان شهید صدر زاده است که با برشی از تصاویر قدیمی به دیدن مخاطب آمده. بخشی از روایت مستند، اول شخص و از زبان خود شهید به عنوان گوینده انتخاب شده که تاثیر‌گذاری آن را بیشتر می‌کند. گفت‌و‌ گوها به صورت جداگانه اتفاق افتاده، هر کدام از شخصیت‌های فیلم داستان و روایت خاص خودشان را دارند  و این یکی از جذابیت‌های «آقا مصطفی» می‌باشد. شخصیت‌ها از تیپ و میزان اعتقادات مختلف هستند که اگر کارگردان در پایان مستند آنها را در یک قاب قرار می‌داد، مخاطب حس بهتری پیدا می‌کرد. مستند« آقا مصطفی» نسخه‌ای است که نگارنده دیدن آن را به همه، به خصوص فعالان فرهنگی و بسیجیان، توصیه می‌کند.