نگاهی به یک کمدی هالیوودی
نبراسکا؛ سیاه و سفیدی که فرق می‌کند
رضا کلی وندی
«نبراسکا» یک اثر سیاه و سفید است. یک کمدی آمریکایی به کارگردانی الکساندر پین که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد. بله درست می‌خوانید: 2013. نبراسکا فیلمی مدرن است که سیاه و سفید فیلم برداری شده. فیلمی که به واسطه داستان جذاب و درگیرکردن احساسات مخاطب، می‌تواند گزینه مناسبی برای تماشا به همراه خانواده باشد. در ادامه دلایل این فیلم را بیشتر بررسی می‌کنیم. برای تماشای فیلم نبراسکا Nebraska2013 به سایت عماریار مراجعه کنید.
قصه‌ای نو در دل زمینه‌ای تکراری
داستان پدر الکلی و اهمال‌کاری که خانواده‌اش را به هچل می‌اندازد به کرات در سینمای آمریکا تکرار شده است. نبراسکا مستثنی نیست و پاشنه این فیلم هم از قضا روی همین مسئله می‌چرخد. یک پدر الکلی و دارای مشکلات ذهنی که تصور می‌کند یک میلیون دلار جایزه برده است و حالا باید برای دریافت جایزه‌اش به یک ایالت دیگر برود. کل فیلم قصه همین سفر و حواشی جذابی است که در اطراف آن شکل می‌گیرد. فیلم نبراسکا درباره سفر و درک متقابل بین نسل‌ها با محوریت وودی گرنت، پیرمرد الکلی و پسرش دیوید است.
فیلم نبراسکا و یک آرزوی 1278 کیلومتری
همانطور که پیش‌تر گفتیم، وودی گرنت علاوه بر الکل از مشکلات ذهنی هم رنج می‌برد. او به طور مداوم سعی دارد از خانه‌اش در مونتانا، به نبراسکا برود. آن هم صرفاً با در دست داشتن برگه تبلیغاتی یک شرکت که به او القا می‌کند میلیونر شده! وودی در مقابل فهمیدن این نکته مقاومت می‌کند و همه تلاشش بر این است که خود را به نبراسکا برساند. یعنی جایی که 1278 کیلومتر از محل زندگی‌اش دورتر است و در بهترین حالت 13 ساعت با خودرو طول می‌کشد.
خانواده مخالفت می‌کند ولی در نهایت دیوید به خواسته پدرش احترام می‌گذارد و تصمیم می‌گیرد او را همراهی کند. در میانه راه، وودی و دیوید به هاوثورن یعنی زادگاه وودی می‌رسند. آن‌ها در خانه یکی از اقوام اقامت می‌کنند و همین باعث می‌شود که خانواده و دوستان قدیمی را ببینند. دیدارهایی پر از هیجان که تک به تک بر شناخت دیود از پدر می‌افزاید؛ شناختی که منجر به همدلی دیوید با پدرش می‌شود و رابطه این دو را تا حدود زیادی تغییر می‌دهد.
کلاه، کامیون و پایانی متفاوت
وودی و دیود در نهایت به مقصد می‌رسند و همانطور که مشخص بود خبری از میلیونرشدن نیست و شرکت برای دلجویی از وودی یک کلاه به او هدیه می‌دهد. علاوه بر این دیوید برای پدرش یک کامیون که همیشه آرزوی داشتن آن را داشته هم می‌خرد. صحنه عبور وودی و دیوید از زادگاه وودی، آخرین بخش فیلم است و پایان متفاوتی را برای این اثر رقم زده است.
آرزوهای خیلی‌خیلی کوچک
فیلم نبراسکا به خوبی تفاوت بین واقعیت و توهم را نشان می‌دهد. وودی معتقد است که جایزه بزرگی در انتظارش است. اما در نهایت معلوم می‌شود که این جایزه چیزی جز یک تبلیغ توخالی نیست. مسئله‌ای که می‌توان آن را نشانه‌ای از امیدهای هر چند کوچکی دانست که برای ادامه زندگی انسان ضروری هستند. گاهی اوقات هدف‌ها و آرزوها، هرچند کوچک، می‌توانند به ما انگیزه و معنایی برای ادامه زندگی بدهند و فرصتی برای بهبود روابطمان با خود و دیگران فراهم آورند. با همه این‌ها نبراسکا به هیچ عنوان یک سویه نیست و تصویری مناسب و بی‌پرده (و البته سیاه و سفید) از مشکلات پیری و چالش‌های سالمندی ارائه می‌دهد.
نبراسکا و نقد اجتماعی
فیلم نبراسکا کاملاً محتاطانه و ظریف با اجتماع برخورد می‌کند. این فیلم در عین حال که در به تصویر کشیدن مناطق روستایی و کوچک آمریکا موفق عمل می‌کند، نگاهی انتقادی به تغییرات اجتماعی و اقتصادی داشته و سعی می‌کند زوال همه جانبه و تغییرات منفی این مناطق را نشان دهد. نقد جدی فیلم ولی متوجه شیوه‌های تبلیغی است که با استفاده از احساسات و وعده‌های فریبنده و به دور از اخلاق اقدام به بازاریابی می‌کنند و درحالی‌که چنین سوءتفاهم‌هایی ایجاد می‌شود، کوچکترین وظیفه‌ای را برای اصلاح این شرایط متوجه خود نمی‌دانند.
چرا سیاه و سفید؟
از خیلی موضاعات صحبت کردیم. ولی سیاه و سفیدی فیلم هنوز مانده است. مسئله‌ای عجیب که جای بحث زیادی هم دارد. مطمئناً عوامل این فیلم برای تصمیمشان دلایل خاصی داشته‌اند. داستان و دغدغه‌های نبراسکا در همین قالب سیاه و سفید است که نمود پیدا می‌کند. استفاده از فیلم برداری سیاه و سفید انتخابی هنری و معناساز است که بستری مناسب برای انتقال مفاهیم ایجاد کرده است.
استفاده از این شیوه به فیلم کهنگی خاصی می‌دهد و آن را غرق در حسی نوستالژیک و قدیمی می‌کند. همین انتخاب خوب است که با مضمون فیلم که به گذشته و خاطرات شخصیت‌ها می‌پردازد، سازگار است، یادآوری خاطرات را تقویت می‌کند و شرایطی را فراهم می‌کند که ذهن مخاطب به صورت مستقیم به گذشته برود.
این ویژگی در تمرکز بر موقعیت‌های داستانی و مکان‌ها خودش را نشان می‌دهد. جایی که مناطق روستایی و کوچک آمریکا که در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند، با این نوع فیلم‌برداری حالتی خاص و بی‌زمان پیدا می‌کنند. تصاویر ساده و کم‌جزئیات، زیبایی‌های طبیعی و خام این مناطق را به نمایش می‌گذارند و به خوبی می‌توانند احساسات بیننده را درگیر کنند.
تضادهای درونی و بیرونی نکته دیگری است که در این قالب به خوبی به نمایش درآمده است؛ تضادهایی مثل: تضاد بین امید و واقعیت، جوانی و پیری، گذشته و حال. تضادهایی که همگی با استفاده از این سبک تصویربرداری بهتر به چشم می‌آید و با درگیر کردن ناخودآگاه، اثرات عمیقی را بر جا می‌گذارند. در آخر می‌توان گفت استفاده از فیلم‌برداری سیاه و سفید در نبراسکا، علاوه بر جلوه خاصی که ایجاد کرده و ملاحظات بصری و هنری، ابزاری قدرتمند برای تقویت مضامین و احساسات فیلم هم بوده است.
نبراسکا رو با خانواده ببین!
نبراسکا یک درام کمدی است که درونمایه‌های اجتماعی دارد. این فیلم با روایتی ساده و احساسی، همراه با بازی‌های برجسته و فیلم برداری سیاه و سفید، تجربه‌ای متفاوت و تفکر برانگیز برای مخاطب فراهم می‌کند و می‌تواند انتخاب مناسبی برای دیدن باشد. ترجیحاً کنار خانواده. پدربزرگ و مادربزرگ هم باشند که عالی می‌شود! برای دانلود و تماشای فیلم نبراسکا با زیرنویس فارسی به عماریار مراجعه کنید.