در خبرهای فجر امسال شنیده میشد که «قربانعلی طاهرفر»، پس از چند تجربه سینمایی و تلویزیونی، از جمله «ترمینال غرب»، قرار است با سینمایی «آپاراتچی» در بخش نگاه نوی جشنواره حضور داشته باشد.
فیلم سینمایی آپاراتچی که شاید بشود با نام دیگر «دردسرهای جلیل در راه رسیدن به آرزوهایش» از آن یاد کرد، روایتی است از دلبستگیهای یک عاشق سینما به نام جلیل که در مسیر پرفراز و نشیب رسیدن به رویاهایش وقایع تلخ و شیرینی را تجربه می کند و البته که در این راه تنها نیست. قصهای خطی و ساده با محوریت یک نقاش ساختمانی بی پیرایه که با سکانسی بحرانی از به بند کشیدن او و انتظار برای وداع با زندگی و آرزوهایش آغاز میشود.
در همان ابتدا با کاراکترهای بی غل و غش و ساده لوح فیلم درمییابیم که با یک درام کمدی مواجهیم و می بایست انتظار طنز و شوخیهای بیشتری را تا انتهای داستان داشته باشیم. وجود طنزپردازیها و شوخیهای نمکی موجود در فیلم، انگیزهای مضاعف در تماشاگر ایجاد میکند که داستان را دنبال کند. هرچند که سیر روایی پر فراز و فرود و شکست های نقطه ای، خود انگیزهای کافی به او می دهد که تا پایان فیلم، سینما را ترک نکند.
فیلم آپاراتچی، سناریویی منطقی و قابل درک برای بییننده دارد. البته قدرت این فیلمنامه را در همراه کردن مخاطبانش می توان ناشی از اقتباس فیلم از زندگی شخصیتی حقیقی به نام «جلیل طائفی» دانست که به همت دکتر روح الله رشیدی در کتاب «آپاراتچی» گردآوری شده است. غالب بینندگان فیلم آپاراتچی با این سخن موافقند که این فیلم با مخاطبانش ارتباط می گیرد و فضایی صمیمی را در سالن های تاریک سینما به وجود میآورد. از همین رو می توان گفت کارگردان اثر توانسته به خواسته اصلیاش از ساخت چنین فیلمی یعنی «روایت قصه ای از دل مردم» دست یابد.
فیلم آپاراتچی با ایجاد لحظاتی شیرین برای تماشاگر، او را با حال و هوای دهه ۶۰ همراه میکند و علاوه بر آن تلاش دارد تا مخاطبینش را از دغدغهها و مصائب فیلم سازان شهرستانی آشنا کند. این فیلم هچنین در مورد پیامدهای اخلاقی «قضاوت با تکیه بر شیوههای غیراخلاقی و تحجر و شبه روشنفکری در هنر» هشدار میدهد که از دسته مفاهیم نهفته در زیرلایه درام و کمدی آن به شمار می رود.
علاقمندان می توانند برای ثبت درخواست اکران مردمی فیلم های آپاراتچی و ساعت جادویی (ویژه کودکان و نوجوانان)، در ایام ماه رمضان یا در تعطیلات عید نوروز، به سایت عماریار مراجعه نمایند.